Smertens vei

Via Dolorosa betyr «smertens vei». På langfredag bærer Jesus sitt eget kors på Via Dolorosa, på vei til Golgata. Han har nettopp blitt hyllet som konge, nå er han på vei til å bli henrettet.

I denne sangen følger vi Jesus opp Via Dolorosa fram til korset. Sangen beskriver Jesus sin lidelsesvei på en måte så jeg nesten ser det for meg, og jeg skjønner litt mer av hva som egentlig skjedde oppover Via Dolorosa.

 Kjærlighet tvang Jesus

«Og han bær med tunge steg forakt frå dei som krev han for hans liv.» Det står ikke forakt for, men fra. Han bærer ikke på hat og forakt for soldatene, men på kjærlighet.

Det er kjærlighet som tvinger han til å gå skrittene. Soldatene og folkemengden forakter ham, og Jesus sin respons er: «Far, tilgi dem, for de vet ikke hva de gjør!» (Lukas 23).

 Løftet opp som et seierstegn

Jeg liker aller best den siste setningen i sangen. For når Jesus blir løftet opp på korset kan jeg se for meg at mange som står og ser på gråter og tenker: ”Nå er det slutt. Han ble ikke den kongen vi hadde trodd. Vi håpte han skulle seire, men han tapte.” Men han tapte ikke.

«Mens tårer og blod får renne som regn, blir Messias lyft opp som eit sigersteikn»! Jesus seirer, frelsen er et faktum, og i det Jesus dør sier han: «Det er fullbrakt!» (Joh. 19).

Sjå ned Via Dolorosa i Jerusalem han kjem.
Soldatar ryddar veg så han slepp fram.
Alle kjempar for å sjå
ein mann som snart skal døy på Golgata.

Han er slått og han er piska, blodet renn frå opne sår
korset kviler inn mot klungerkruna hans.
Og han bær med tunge steg
forakt frå dei som krev han for hans liv.

Sjå ned Via Dolorosa den som endar med hans død.
Lik eit lam går Guds Messias, Jesus Krist.
For hans kjærleik tvingar han å gå kvart steg for deg og meg.
Han gjekk Via Dolorosa
vegen ut
til Golgata.